‘Ik ben een open boek’

‘Ik ben een open boek’

In gesprek met Diny Kosten, de Zinnelijk Zakelijke Vurige Vrouw die je helpt onbegrensd jezelf te zijn: www.onbegrensdjezelf.nl

‘Ik ben in 2002 voor mezelf begonnen. Toen mocht ik er weer zijn van mezelf’.

Diny werkte als HR director in een zakelijke wereld. ‘Ik werkte 60 uur per week. Ik stond mezelf niet toe vriendschappen op te bouwen, want wellicht moest ik deze mensen ontslaan. Ik wilde dan niet weten wat de achtergrond van deze mensen was, wilde hun gezinssituaties niet kennen. Dan zou ik mijn werk niet kunnen doen. Ik móest mezelf wel beschermen. Maar op een gegeven moment miste ik mezelf. Mijn vrouwelijkheid. Hier was geen ruimte voor. Het ging om cijfers, i.p.v. mensen’.

Spiritualiteit, vuur, zinnelijk, zakelijk, nuchter, …. Hoe zit dat dan nu, met die balans?

Diny en ik zijn nog maar een minuutje in gesprek of we barsten beide in lachen uit. Geen idee meer waarom. Maar dat ik hier met een Vurige Vrouw spreek is duidelijk. ‘Ik kan mezelf nog wel eens verliezen in mijn enthousiasme. Dan blijf ik maar doorgaan. Ik moet dan wel op de rem trappen, even afstand nemen, mediteren, of een momentje voor mezelf nemen. Dat lukt steeds beter. Vroeger zeiden mensen wel eens dat je vanzelf meer in balans kwam, als je ouder was. Ik dacht ‘wat een onzin’, maar het is toch zo’.

Ze ervaart dat ze steeds minder moet, meer mag. Dat ze zich niet meer anders voor hoeft te doen dan ze is. Dat heeft ze wel geleerd, in twee relaties waarin ze zichzelf veel te veel heeft aangepast. ‘Ik kán me ook niet anders meer voordoen, trouwens, ook al probeer ik dat wel. Mensen horen direct aan mijn stem hoe het met me is. Ik ben een open boek. Als ik slecht in mijn vel zit, klink ik mat, kleurloos. Mensen horen zelfs aan me wie ik aan de telefoon heb: een klant of een vriendin. Met een klant praat ik klaarblijkelijk anders. Ik heb dan meer geduld, ben empathischer, en dat hoor je’.

In haar praktijk werkt Diny met volwassen vrouwen met de diagnose autisme. ‘Wat me mateloos fascineert, waar ik uren over kan praten, is dat verschil in uiting van autisme onder volwassen mannen en vrouwen. Vrouwen zijn er zo goed in te maskeren hoe ze werkelijk zijn, dat hun omgeving nauwelijks of niet merkt dat er iets aan de hand is. Ik vind het zo fijn dat ik deze vrouwen met mijn eigen levenservaring kan helpen dichter bij zichzelf te komen’.

In haar werk nu kan ze veel makkelijker een goede balans vinden tussen zakelijkheid en spiritualiteit. ‘Ik moet wel wat afstand houden, ik kan niet helemaal mee gaan huilen. Ik wil het proces goed begeleiden voor de ander, mezelf. Zonder mijn gevoel weg te stoppen. Empathie mag. Emoties mogen. Als ik er een ander maar niet mee kwets. Daar zit wel een grens’.

Diny heeft enkele keren coaching gehad, toen ze dat op haar werk, of als zzp’er nodig had. Lastige situaties waarin ze zichzelf dreigde te verliezen vroegen daarom. Ze is maar wat blij met de coaches en vriendinnen die haar verder hebben geholpen.

Toen ze als coach een eigen praktijk op wilde zetten, zei iemand tegen haar: ‘Maar ze zitten toch helemaal niet op jou te wachten! Ze hebben toch ook vrienden, vriendinnen waar ze mee kunnen praten!’.

‘Nou, wanneer ik afgeremd word, dán wordt de vechter in mij wakker geschud. Ik zal je laten zien dat het me gaat lukken! Dat mijn coaching een mooie toevoeging is’. De vechter in haar helpt haar wanneer ze op de bodem zit, en alles heeft geprobeerd. Soms gooit ze een dekentje over haar enthousiasme, laat ze zich remmen, of voelt ze zich geremd. Maar vaak springt de vechter weer overeind, en gaat ze weer aan de slag.

Het grootste gevecht is: Zichtbaarheid. Elke keer weer. ‘Het is soms zo lastig om me op dusdanige wijze te profileren dat iedereen begrijpt wat ik doe en waarom’.

Diny leest foto’s van mensen die overleden zijn. ‘Nou, dáár durfde ik dus lange tijd niet over te praten. Ik wilde niet zo’n zweefteef zijn. Ik ben ook de nuchterheid zelve. Maar ik laat dus wel mijn buikgevoel, mijn intuïtie, meewegen in mijn werk, en in de keuzes die ik maak’.

Binnenkort gaat Diny dan ook weer beginnen met een opleiding mindfulness, voor volwassenen met autisme. Mindfulness, meditatie, stil zitten – ‘niet op een kussentje hoor, met een wierookstokje erbij, gewoon op de bank!’ – helpt haar tot zichzelf te komen als het te druk word in haar hoofd. Wel zeker kan ze deze vorm ook goed gaan gebruiken in haar werk met vrouwen met autisme.

Ben jij een vrouw met autisme, en heb je praktische vragen, loop je vast in structuur, planning, boodschappen doen, in relaties of verlies je jezelf in existentiële vraagstukken? Diny helpt je graag weer op weg.

‘Heerlijk, de combinatie van deze verschillende vragen. Het leert me ook zoveel over mezelf. Soms hoor ik mezelf dingen zeggen die ik ook goed ter harte mag nemen. Zo ben ik mijn eigen leermeester’.

Ik herken dat. In gesprek, of aan het werk, met een ander worden er dingen gezegd, besproken, die ook voor mijzelf heel leerzaam zijn. Zo ook in dit gesprek. Dank je wel, Diny!