Hooggevoeligheid
Hoe ver reiken jouw voelsprieten?
Super gevoelig als we zijn voor onze omgeving, bewegen we daar naadloos in mee. We bewegen zelfs ‘vooruit’: Nog voordat er iets gevraagd wordt, bewegen we al.
Onze voelsprieten staan alle kanten op; we horen, we zien, we voelen (of, dat moet ik er wel bij zeggen, DENKEN te voelen) EN we anticiperen, reageren, reguleren.
Herken je dat? Reiken jouw voelsprieten ook ver, verder, verst om je heen?
Dit is vast merkbaar in je lichaam: het is niet vrij, niet los, niet geaard. Je lichaam is waakzaam en gespannen. Veelal in HOOFD, NEK EN SCHOUDERS.
Zo kan je vuur, je energie, je essentie, niet vrijuit VANUIT JE TENEN stromen.
Terwijl er wel dit verlangen is, hoe je het ook wendt of keert!
Hoe combineer je dat nou, dat vuur dat wil stromen, EN die gevoeligheid voor / afstemming op je omgeving. Hoe breng je die VOELSPRIETEN – die, kijk maar eens in de dierenwereld, altijd ontspruiten uit het hoofd, of tussen de ogen – en dat VUUR, dat kriebelt in je tenen, omhoog kruipt naar je bekken, je hart, je mond… in BALANS.
Ik pleit voor hele beweeglijke voelsprieten, die ook DOOR ons lichaam naar onze tenen kunnen, en daar kietelen, opwarmen, bewust maken, doen tintelen, kriebelen, bewegen, opwellen, losmaken, … als twee roerstokjes, twee toverstokjes, die ons lichaam wakker maken, sensitief maken, zodat ons hoofd, onze oren, onze ogen, niet meer zo hard hoeven te werken. Ontlast worden. We meer gaan vertrouwen op de wijsheid van ons lichaam.
Zou dat niet heerlijk zijn?