Opkroppen en uitbarsten
O, gosh, ik had weer eens knallende ruzie met mijn man. Ik dacht dat het wel goed met me ging, dat ik ontspannen was, in balans. Dat dénk ik wel vaker. Maar soms hoeft hij maar iets te zeggen, en alle onbewust opgebouwde spanning knettert eruit. Die spanning hoeft niet eens met hem te maken te hebben, die kan ook te maken hebben met onrust en onzekerheid op het gebied van werk, of gezondheid, of andere relaties. Zo lullig dat dat dan bij hem terecht komt. Dus tja, nadien voel ik me rot, schaam ik me, en heb ik weer heel wat tijd nodig om alleen en samen weer in rustiger vaarwater te komen.
‘Voorkom dat dan gewoon’, zou je denken, maar dat is lastig, als je je niet altijd bewust bent van de spanning.
Ik dénk dat dit te maken heeft met het ontbreken van gedefinieerde kanalen van mijn emotionele centrum naar mijn keelcentrum. Zie het plaatje hierboven: de pijlen staan bij de kanalen 22-12 en 35-35: de kanalen waarbij emotionele wijsheid tot uiting kan komen. Niet echt een natuurlijk talent van mij, dus.
Dus:
Het woelt en joelt wel bij mij van binnen, maar dat vindt niet zomaar zijn weg naar mijn keel, naar uiten, naar woorden. Na een jarenlange focus op mijn intelligentie heb ik al veel beter geleerd te luisteren naar mijn lichaam, maar in tijden dat veel zorgen bij elkaar komen, knettert het bij ons regelmatig.
Ik heb een passende manier gevonden die mij helderheid en rust geeft:
Voor mij is het belangrijk stil te gaan zitten, en te gaan luisteren naar de kramp in mijn lichaam, en mijn gedachten en gevoelens, zodat denken en voelen, voelen en denken weer mooi samen op gaan, en ik mezelf, de situatie, de ander beter kan begrijpen. Ik voel, beschrijf, en zo ontstaat een lied, een refrein (Ahaa, zo zit het!) en een brug (waarin ik een nieuwe, verruimende kijk ontdek) en uiteindelijk zing ik het vol overgave. Zo gebruik ik mijn creativiteit en muzikaliteit om te verwerken en er ook nog van te genieten. Ik raad het je aan!
Hieronder een stukje van het lied dat ik nu schreef:
Stront uit mijn mond
Dm C Dm C Dm C Gm Gm
Eén woord van jou, één zin gesproken
En mijn haren overeind, mijn bloed begint te koken
Eén verbolgen toon, één vastgrijpen aan nood
En mijn keel knijpt zich samen, mijn levenslust slaat dood
Eén giftige gedachte, één gegrepen blik
En mijn vuisten ballen samen, het voelt alsof ik stik
Er is maar weinig nodig voor het openen van de klep
En dan gaat weer modder stromen, o, ik met mijn grote bek
Em D G D Em D C
refrein: stront uit mijn mond
eer er parels kunnen stromen
stront uit mijn mond
en we verdrinken …
Ja, dit beschrijft mijn gevoel precies, en zo schrijf ik door, onderzoek en kom ik uiteindelijk bij een ander refrein uit, dat beter voelt en eveneens wáár is:
parels in zijn ogen
een luikje in mijn hart
parels in mijn ogen
we verbinden
Dit voorbeeld past precies bij het online programma Remmende Stemmen. Dus als het jou aanspreekt en jij ook nogal eens iets te onderzoeken hebt, kijk dan eens of dit programma iets voor jou is.