Stem en kreunen
Een tijdje terug waren we bij de voorstelling van Ellen ten Damme, in de stadsgehoorzaal in Kampen. Op een onverwacht moment vroeg ze ons, de zaal, iets eenvoudigs mee te zingen. Geen woorden, of ingewikkelde melodie. Maar alleen een (zich herhalende)
kreun.
Ja.
Een kreun.
En wel bij het lied ‘Je t’aime moi non plus’.
We hadden geen tijd om na te denken
Dus wat denk je… deden we mee? Hier in Kampen?
….
Ja hoor, de hele zaal deed mee, het hele lied lang.
Nou, niet echt zo sensueel als Jane Birkin dat kon, dat niet. Maar best volop. Ik ook. Alsof het doodnormaal was. Een beetje in de ‘kijk eens wat wij durven – stand’, dat wel.
En vandaag liep ik in de winkel, en neuriede ik het lied, per ongeluk. Waar het hart vol van is … 😊
Ineens werd ik me gewaar dat mensen steeds even omkeken. Nou ja, of ik werd me ineens gewaar dat ik dat lied zong.
Wat denk je, zong ik door?
Anyway… Kreunen is een bijzondere prettige manier om je stem te verbinden met je lichaam. En is kreunen je een stapje te ver, probeer het eens met een zucht. Héhé. Meer van dit soort oefeningen in het online programma ‘Jouw lichaam als klankkast’